माझ्या मैत्रिणी च्या अंगणात.वेल मधुमालती चा
फुलाकळ्यांनी बहरलेला गुलाबी लाल रंगाचा
पानोपानी फुले कळ्या वरच वर किती जावा
येणा-या जाणा-या च्या माना वरच वर वळाव्या.!!१!!
खालपासून हिरव्या पानांमधे कळ्या फुलांचे गुच्छ
पाहणा-यांना वाटे समोर याच्या सर्व तुच्छ
ही सगळी किमया त्या अंगणातल्या जमीनीची
किती चांगली जोपासना केली तिने रोपाची!!२!!
सूर्याच्या प्रकाशात ख़त पाणी देऊन वाढवले
मायेच्या नजरेने कितीतरी वेळा कुरवाळले
मैत्रीणीने हात पुढे करुन रोपाला सांभाळले
जेंव्हा जेंव्हा रोपाने फांदीशी नाते तोडले!!३!!
मग मात्र रोप सतत फांदी सोबत राहीले
आपल्या पानांफुला सह वर वर जाऊलागले
अनेक फांद्यासह वेल मोठा होऊ लागला
मैत्रीणीच्या हाताला लागेनासा झाला!!४!!
तिने त्याला फक्तआता नजरेने कुरळावे
त्याच्या गुलाबी कळ्या फुलांचे कौतुक करावे
किती सुंदर हिरवी पाने कळ्याफुलांत पांढ-या छटा
जीवन देऊन पाहत राहीन झालेला तू मोठा!!५!!
No comments:
Post a Comment